Equivalent to tegen + werpen.
tegenwerpen
{{rfdef}}
.Conjugation of tegenwerpen (strong class 3+7, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | tegenwerpen | |||
past singular | wierp tegen | |||
past participle | tegengeworpen | |||
infinitive | tegenwerpen | |||
gerund | tegenwerpen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | werp tegen | wierp tegen | tegenwerp | tegenwierp |
2nd person sing. (jij) | werpt tegen, werp tegen2 | wierp tegen | tegenwerpt | tegenwierp |
2nd person sing. (u) | werpt tegen | wierp tegen | tegenwerpt | tegenwierp |
2nd person sing. (gij) | werpt tegen | wierpt tegen | tegenwerpt | tegenwierpt |
3rd person singular | werpt tegen | wierp tegen | tegenwerpt | tegenwierp |
plural | werpen tegen | wierpen tegen | tegenwerpen | tegenwierpen |
subjunctive sing.1 | werpe tegen | wierpe tegen | tegenwerpe | tegenwierpe |
subjunctive plur.1 | werpen tegen | wierpen tegen | tegenwerpen | tegenwierpen |
imperative sing. | werp tegen | |||
imperative plur.1 | werpt tegen | |||
participles | tegenwerpend | tegengeworpen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |