From téisė (“law”) + -inis (“adjectival suffix”).
téisinis m (feminine téisinė) stress pattern 1
For legal in the sense of lawful or permissible, see teisė́tas.
masculine | feminine | ||||
---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | ||
nominative | téisinis | téisiniai | téisinė | téisinės | |
genitive | téisinio | téisinių | téisinės | téisinių | |
dative | téisiniam | téisiniams | téisinei | téisinėms | |
accusative | téisinį | téisinius | téisinę | téisines | |
instrumental | téisiniu | téisiniais | téisine | téisinėmis | |
locative | téisiniame | téisiniuose | téisinėje | téisinėse | |
vocative | téisinis | téisiniai | téisinė | téisinės |