From tiş (“tooth”) + -la + -mek. Compare Turkish dişlemek (“to bite”).
tişlemek
infinitive | tişlemek | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | tişleme | |||||||
repeated gerund1) | tişleye | |||||||
temporal gerund | tişleyatırğanda | |||||||
non-future participle | tişlegen | |||||||
future participle | tişleyecek | |||||||
way of doing | tişlep | |||||||
singular | plural | |||||||
first | second | third | first | second | third | |||
indicative | present | simple | tişlermen | tişlersiñ | tişler | tişlermiz | tişlersiz | tişlerler |
continuous | tişleym | tişleysiñ | tişley | tişleymiz | tişleysiñiz | tişleyler | ||
perfect | tişlegemen | tişlegesiñ | tişlegen | tişlegemiz | tişlegesiz | tişlegenler | ||
past | simple | tişledim | tişlediñ | tişledi | tişledik | tişlediñiz | tişlediler | |
continuous | tişleydim | tişleydiñ | tişleydi | tişleydik | tişleydiñiz | tişleydiler | ||
future | tişlecekmen | tişleceksiñ | tişlecek | tişlecekmiz | tişleceksiñiz | tişlecekler | ||
conditional | tişlesem | tişleseñ | tişlese | tişlesek | tişleseñiz | tişleseler | ||
optative | tişleyim | tişleysiñ | tişley | tişleyik | tişleysiz | tişleyler | ||
imperative | – | tişle | – | – | tişleyin | – | ||
1)Only used for repeatings of a verb. |