From tilgangur + fall (“case”).
tilgangsfall n (genitive singular tilgangsfalls, nominative plural tilgangsföll)
n-s | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | tilgangsfall | tilgangsfallið | tilgangsföll | tilgangsföllin |
accusative | tilgangsfall | tilgangsfallið | tilgangsföll | tilgangsföllin |
dative | tilgangsfalli | tilgangsfallinu | tilgangsföllum | tilgangsföllunum |
genitive | tilgangsfalls | tilgangsfallsins | tilgangsfalla | tilgangsfallanna |