Inherited from Proto-Turkic *tirsgek.
tirsek
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | tirsek | tirsekler |
genitive | tirsekniñ | tirseklerniñ |
dative | tirsekke | tirseklerge |
accusative | tirsekni | tirseklerni |
locative | tirsekte | tirseklerde |
ablative | tirsekten | tirseklerden |
Inherited from Proto-Turkic *tirsgek. Cognate with Turkish dirsek.
tirsek (definite accusative tirsegi, plural tirsekler)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | tirsek | tirsekler |
accusative | tirsegi | tirsekleri |
genitive | tirsegiň | tirsekleriň |
dative | tirsege | tirseklere |
locative | tirsekde | tirseklerde |
ablative | tirsekden | tirseklerden |