Borrowed directly from Latin toga, from tegō (“I clothe”). Doublet of toge. The Philippine (and Indonesian) senses are due to the resemblance of the white ceremonial gowns worn by graduates of institutions to the loose outer garment worn by the citizens of Ancient Rome.
Audio (Southern England): | (file) |
Audio (US): | (file) |
toga (plural togas or togae or togæ)
|
|
toga
toga f (plural toga's, diminutive togaatje n)
From Old Norse toga, from Proto-Germanic *tugōną; cognate with English tow.
toga (third person singular past indicative togaði, third person plural past indicative togaðu, supine togað)
Conjugation of toga (group v-30) | ||
---|---|---|
infinitive | toga | |
supine | togað | |
participle (a6)1 | togandi | togaður |
present | past | |
first singular | togi | togaði |
second singular | togar | togaði |
third singular | togar | togaði |
plural | toga | togaðu |
imperative | ||
singular | toga! | |
plural | togið! | |
1Only the past participle being declined. |
toga
Inflection of toga (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | toga | togat | |
genitive | togan | togien | |
partitive | togaa | togia | |
illative | togaan | togiin | |
singular | plural | ||
nominative | toga | togat | |
accusative | nom. | toga | togat |
gen. | togan | ||
genitive | togan | togien togain rare | |
partitive | togaa | togia | |
inessive | togassa | togissa | |
elative | togasta | togista | |
illative | togaan | togiin | |
adessive | togalla | togilla | |
ablative | togalta | togilta | |
allative | togalle | togille | |
essive | togana | togina | |
translative | togaksi | togiksi | |
abessive | togatta | togitta | |
instructive | — | togin | |
comitative | See the possessive forms below. |
From Old Norse toga, from Proto-Germanic *tugōną; cognate with English tow.
toga (weak verb, third-person singular past indicative togaði, supine togað)
infinitive (nafnháttur) |
að toga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
togað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
togandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég toga | við togum | present (nútíð) |
ég togi | við togum |
þú togar | þið togið | þú togir | þið togið | ||
hann, hún, það togar | þeir, þær, þau toga | hann, hún, það togi | þeir, þær, þau togi | ||
past (þátíð) |
ég togaði | við toguðum | past (þátíð) |
ég togaði | við toguðum |
þú togaðir | þið toguðuð | þú togaðir | þið toguðuð | ||
hann, hún, það togaði | þeir, þær, þau toguðu | hann, hún, það togaði | þeir, þær, þau toguðu | ||
imperative (boðháttur) |
toga (þú) | togið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
togaðu | togiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að togast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
togast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
togandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég togast | við togumst | present (nútíð) |
ég togist | við togumst |
þú togast | þið togist | þú togist | þið togist | ||
hann, hún, það togast | þeir, þær, þau togast | hann, hún, það togist | þeir, þær, þau togist | ||
past (þátíð) |
ég togaðist | við toguðumst | past (þátíð) |
ég togaðist | við toguðumst |
þú togaðist | þið toguðust | þú togaðist | þið toguðust | ||
hann, hún, það togaðist | þeir, þær, þau toguðust | hann, hún, það togaðist | þeir, þær, þau toguðust | ||
imperative (boðháttur) |
togast (þú) | togist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
togastu | togisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
togaður | toguð | togað | togaðir | togaðar | toguð | |
accusative (þolfall) |
togaðan | togaða | togað | togaða | togaðar | toguð | |
dative (þágufall) |
toguðum | togaðri | toguðu | toguðum | toguðum | toguðum | |
genitive (eignarfall) |
togaðs | togaðrar | togaðs | togaðra | togaðra | togaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
togaði | togaða | togaða | toguðu | toguðu | toguðu | |
accusative (þolfall) |
togaða | toguðu | togaða | toguðu | toguðu | toguðu | |
dative (þágufall) |
togaða | toguðu | togaða | toguðu | toguðu | toguðu | |
genitive (eignarfall) |
togaða | toguðu | togaða | toguðu | toguðu | toguðu |
toga f (plural toghe)
toga
From Proto-Italic *togā, from Proto-Indo-European *togéh₂ (“cover”), from *(s)teg- (“to cover”) (whence tegō).
toga f (genitive togae); first declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | toga | togae |
Genitive | togae | togārum |
Dative | togae | togīs |
Accusative | togam | togās |
Ablative | togā | togīs |
Vocative | toga | togae |
Borrowed from Norwegian tog, Swedish tåg.
tōga
Even a-stem, no gradation | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | tōga | |||||||||||||||||||||
Genitive | tōga | |||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||
Nominative | tōga | tōgat | ||||||||||||||||||||
Accusative | tōga | tōgaid | ||||||||||||||||||||
Genitive | tōga | tōgaid | ||||||||||||||||||||
Illative | tōgii | tōgaide | ||||||||||||||||||||
Locative | tōgas | tōgain | ||||||||||||||||||||
Comitative | tōgain | tōgaiguin | ||||||||||||||||||||
Essive | tōgan | |||||||||||||||||||||
|
toga n
toga m (definite singular togaen, indefinite plural togaer, definite plural togaene)
toga n
toga m (definite singular togaen, indefinite plural togaer or togaar, definite plural togaene or togaane)
From Proto-West Germanic *togō (“leader”).
toga m
toga
Old Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Nasalization |
toga | thoga | toga pronounced with /d(ʲ)-/ |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
From Proto-Germanic *tugōną.
toga
infinitive | toga | |
---|---|---|
present participle | togandi | |
past participle | togaðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | toga | togaða |
2nd-person singular | togar | togaðir |
3rd-person singular | togar | togaði |
1st-person plural | togum | toguðum |
2nd-person plural | togið | toguðuð |
3rd-person plural | toga | toguðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | toga | togaða |
2nd-person singular | togir | togaðir |
3rd-person singular | togi | togaði |
1st-person plural | togim | togaðim |
2nd-person plural | togið | togaðið |
3rd-person plural | togi | togaði |
imperative | present | |
2nd-person singular | toga | |
1st-person plural | togum | |
2nd-person plural | togið |
infinitive | togask | |
---|---|---|
present participle | togandisk | |
past participle | togazk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | togumk | toguðumk |
2nd-person singular | togask | togaðisk |
3rd-person singular | togask | togaðisk |
1st-person plural | togumsk | toguðumsk |
2nd-person plural | togizk | toguðuzk |
3rd-person plural | togask | toguðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | togumk | toguðumk |
2nd-person singular | togisk | togaðisk |
3rd-person singular | togisk | togaðisk |
1st-person plural | togimsk | togaðimsk |
2nd-person plural | togizk | togaðizk |
3rd-person plural | togisk | togaðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | togask | |
1st-person plural | togumsk | |
2nd-person plural | togizk |
See the etymology of the corresponding lemma form.
toga
Learned borrowing from Latin toga.
toga f
toga f (plural togas)
See also Malay tengah (“centre”) and Maori tonga (“south”)
toga
toga
tóga f (Cyrillic spelling то́га)
See the etymology of the corresponding lemma form.
toga
Inherited from Proto-Slavic *tǫga.
tọ́ga f
tọ́ga f
See the etymology of the corresponding lemma form.
tóga
toga f (plural togas)
toga
Back slang for gato.
toga m (plural togas)
Borrowed from Spanish toga, from Latin toga.
toga (Baybayin spelling ᜆᜓᜄ)
Compare East Makian togal (“to pull”).
toga
Conjugation of toga (action verb) | ||||
---|---|---|---|---|
singular | plural | |||
inclusive | exclusive | |||
1st person | totoga | motoga | atoga | |
2nd person | notoga | fotoga | ||
3rd person | inanimate | itoga | dotoga | |
animate | ||||
imperative | notoga, toga | fotoga, toga |