torüchkamen (past keem torüch, past participle torüchkamen, auxiliary verb wesen)
infinitive | torüchkamen | |||
---|---|---|---|---|
main clause | subordinate clause | |||
indicative | present | preterite | present | preterite |
1st person singular | kaam torüch | keem torüch | torüchkaam | torüchkeem |
2nd person singular | kümmst torüch | keemst torüch | torüchkümmst | torüchkeemst |
3rd person singular | kümmt torüch | keem torüch | torüchkümmt | torüchkeem |
plural | kaamt torüch | kemen torüch | torüchkaamt | torüchkemen |
imperative | present | — | — | — |
singular | kaam torüch | |||
plural | kaamt torüch | |||
participle | present | past | — | — |
torüchkamen | torüchkamen |