Ultimately from Ancient Greek τραγῳδία (tragōidía). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
tragöödia (genitive tragöödia, partitive tragöödiat)
Declension of tragöödia (ÕS type 1/ohutu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | tragöödia | tragöödiad | |
accusative | nom. | ||
gen. | tragöödia | ||
genitive | tragöödiate | ||
partitive | tragöödiat | tragöödiaid | |
illative | tragöödiasse | tragöödiatesse tragöödiaisse | |
inessive | tragöödias | tragöödiates tragöödiais | |
elative | tragöödiast | tragöödiatest tragöödiaist | |
allative | tragöödiale | tragöödiatele tragöödiaile | |
adessive | tragöödial | tragöödiatel tragöödiail | |
ablative | tragöödialt | tragöödiatelt tragöödiailt | |
translative | tragöödiaks | tragöödiateks tragöödiaiks | |
terminative | tragöödiani | tragöödiateni | |
essive | tragöödiana | tragöödiatena | |
abessive | tragöödiata | tragöödiateta | |
comitative | tragöödiaga | tragöödiatega |