From trahō (“drag”) + -tōrius.
trahitōrius (feminine trahitōria, neuter trahitōrium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | trahitōrius | trahitōria | trahitōrium | trahitōriī | trahitōriae | trahitōria | |
genitive | trahitōriī | trahitōriae | trahitōriī | trahitōriōrum | trahitōriārum | trahitōriōrum | |
dative | trahitōriō | trahitōriae | trahitōriō | trahitōriīs | |||
accusative | trahitōrium | trahitōriam | trahitōrium | trahitōriōs | trahitōriās | trahitōria | |
ablative | trahitōriō | trahitōriā | trahitōriō | trahitōriīs | |||
vocative | trahitōrie | trahitōria | trahitōrium | trahitōriī | trahitōriae | trahitōria |