Future active participle of trāiciō.
trāiectūrus (feminine trāiectūra, neuter trāiectūrum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | trāiectūrus | trāiectūra | trāiectūrum | trāiectūrī | trāiectūrae | trāiectūra | |
genitive | trāiectūrī | trāiectūrae | trāiectūrī | trāiectūrōrum | trāiectūrārum | trāiectūrōrum | |
dative | trāiectūrō | trāiectūrae | trāiectūrō | trāiectūrīs | |||
accusative | trāiectūrum | trāiectūram | trāiectūrum | trāiectūrōs | trāiectūrās | trāiectūra | |
ablative | trāiectūrō | trāiectūrā | trāiectūrō | trāiectūrīs | |||
vocative | trāiectūre | trāiectūra | trāiectūrum | trāiectūrī | trāiectūrae | trāiectūra |