From Middle Dutch trecken, from Old Dutch *trecken, from Proto-West Germanic *trakkjan, from Proto-Germanic *trakjaną (“to drag”).
trekken
Inflection of trekken (strong class 3b) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | trekken | |||
past singular | trok | |||
past participle | getrokken | |||
infinitive | trekken | |||
gerund | trekken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | trek | trok | ||
2nd person sing. (jij) | trekt | trok | ||
2nd person sing. (u) | trekt | trok | ||
2nd person sing. (gij) | trekt | trokt | ||
3rd person singular | trekt | trok | ||
plural | trekken | trokken | ||
subjunctive sing.1 | trekke | trokke | ||
subjunctive plur.1 | trekken | trokken | ||
imperative sing. | trek | |||
imperative plur.1 | trekt | |||
participles | trekkend | getrokken | ||
1) Archaic. |
See the etymology of the corresponding lemma form.
trekken
Root |
---|
r-k-n |
3 terms |
Probably inherited from Arabic تَرَكَّنَ (tarakkana, “to be calm, firm, inaccessible”), but influenced by related rokna (“corner”).
trekken (imperfect jitrekken)
Conjugation of trekken | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
perfect | m | trekkint | trekkint | trekken | trekkinna | trekkintu | trekknu | |
f | trekknet | |||||||
imperfect | m | nitrekken | titrekken | jitrekken | nitrekknu | titrekknu | jitrekknu | |
f | titrekken | |||||||
imperative | trekken | trekknu |