From Middle High German trinken, from Old High German trinkan. Cognate with German trinken, Dutch drinken, English drink, Icelandic drekka.
trinkan (strong)
From Proto-West Germanic *drinkan. Akin to Old Saxon drinkan, Old English drincan, Old Norse drekka.
trinkan
infinitive | trinkan | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | trinku, trinko | trank |
2nd person singular | trinkis, trinkist | trunki |
3rd person singular | trinkit | trank |
1st person plural | trinkem, trinkemēs | trunkum, trunkumēs |
2nd person plural | trinket | trunkut |
3rd person plural | trinkant | trunkun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | trinke | trunki |
2nd person singular | trinkēs, trinkēst | trunkīs, trunkīst |
3rd person singular | trinke | trunki |
1st person plural | trinkēm, trinkemēs | trunkīm, trunkīmēs |
2nd person plural | trinkēt | trunkīt |
3rd person plural | trinkēn | trunkīn |
imperative | present | |
singular | trink | |
plural | trinket | |
participle | present | past |
trinkanti | gitrunkan |