trufla
trufla (weak verb, third-person singular past indicative truflaði, supine truflað)
infinitive (nafnháttur) |
að trufla | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
truflað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
truflandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég trufla | við truflum | present (nútíð) |
ég trufli | við truflum |
þú truflar | þið truflið | þú truflir | þið truflið | ||
hann, hún, það truflar | þeir, þær, þau trufla | hann, hún, það trufli | þeir, þær, þau trufli | ||
past (þátíð) |
ég truflaði | við trufluðum | past (þátíð) |
ég truflaði | við trufluðum |
þú truflaðir | þið trufluðuð | þú truflaðir | þið trufluðuð | ||
hann, hún, það truflaði | þeir, þær, þau trufluðu | hann, hún, það truflaði | þeir, þær, þau trufluðu | ||
imperative (boðháttur) |
trufla (þú) | truflið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
truflaðu | trufliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að truflast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
truflast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
truflandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég truflast | við truflumst | present (nútíð) |
ég truflist | við truflumst |
þú truflast | þið truflist | þú truflist | þið truflist | ||
hann, hún, það truflast | þeir, þær, þau truflast | hann, hún, það truflist | þeir, þær, þau truflist | ||
past (þátíð) |
ég truflaðist | við trufluðumst | past (þátíð) |
ég truflaðist | við trufluðumst |
þú truflaðist | þið trufluðust | þú truflaðist | þið trufluðust | ||
hann, hún, það truflaðist | þeir, þær, þau trufluðust | hann, hún, það truflaðist | þeir, þær, þau trufluðust | ||
imperative (boðháttur) |
truflast (þú) | truflist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
truflastu | truflisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
truflaður | trufluð | truflað | truflaðir | truflaðar | trufluð | |
accusative (þolfall) |
truflaðan | truflaða | truflað | truflaða | truflaðar | trufluð | |
dative (þágufall) |
trufluðum | truflaðri | trufluðu | trufluðum | trufluðum | trufluðum | |
genitive (eignarfall) |
truflaðs | truflaðrar | truflaðs | truflaðra | truflaðra | truflaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
truflaði | truflaða | truflaða | trufluðu | trufluðu | trufluðu | |
accusative (þolfall) |
truflaða | trufluðu | truflaða | trufluðu | trufluðu | trufluðu | |
dative (þágufall) |
truflaða | trufluðu | truflaða | trufluðu | trufluðu | trufluðu | |
genitive (eignarfall) |
truflaða | trufluðu | truflaða | trufluðu | trufluðu | trufluðu |
Borrowed from German Trüffel, from French truffe, from Old Occitan trufa, from Latin tuber, from Proto-Italic *tūβos, from Proto-Indo-European *tewh₂-. Doublet of trufel.
trufla f (diminutive trufelka, related adjective truflowy)
trufla m inan