tuju

Hello, you have come here looking for the meaning of the word tuju. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word tuju, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say tuju in singular and plural. Everything you need to know about the word tuju you have here. The definition of the word tuju will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition oftuju, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Bolongan

Bolongan numbers (edit)
70
 ←  6 7 8  → 
    Cardinal: tuju
    Ordinal: ketuju

Etymology

Inherited from Proto-Malayo-Polynesian *tuzuq.

Pronunciation

Numeral

tuju

  1. seven

Further reading

  • Adul, M. Asfandi (1985) “tuju”, in Struktur Bahasa Bulungan‎, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa

Estonian

Etymology

From Proto-Finnic *tuju.

Noun

tuju (genitive tuju, partitive tuju)

  1. mood, humor, temper

Declension

Declension of tuju (ÕS type 17/elu, no gradation)
singular plural
nominative tuju tujud
accusative nom.
gen. tuju
genitive tujude
partitive tuju tujusid
illative tujju
tujusse 		tujudesse
inessive tujus tujudes
elative tujust tujudest
allative tujule tujudele
adessive tujul tujudel
ablative tujult tujudelt
translative tujuks tujudeks
terminative tujuni tujudeni
essive tujuna tujudena
abessive tujuta tujudeta
comitative tujuga tujudega

Further reading

  • “tuju”, in Eesti keele seletav sõnaraamat [Descriptive Dictionary of the Estonian Language] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2009
  • tuju in Sõnaveeb (Eesti Keele Instituut)

Anagrams

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *tuju.

Pronunciation

Adjective

tuju (comparative tujumpi, superlative tujuin) (informal)

  1. (of an odor or flavor) strong, powerful

Declension

Inflection of tuju (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative tuju tujut
genitive tujun tujujen
partitive tujua tujuja
illative tujuun tujuihin
singular plural
nominative tuju tujut
accusative nom. tuju tujut
gen. tujun
genitive tujun tujujen
partitive tujua tujuja
inessive tujussa tujuissa
elative tujusta tujuista
illative tujuun tujuihin
adessive tujulla tujuilla
ablative tujulta tujuilta
allative tujulle tujuille
essive tujuna tujuina
translative tujuksi tujuiksi
abessive tujutta tujuitta
instructive — tujuin
comitative — tujuine
Possessive forms of tuju (Kotus type 1/valo, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative tujuni tujuni
accusative nom. tujuni tujuni
gen. tujuni
genitive tujuni tujujeni
partitive tujuani tujujani
inessive tujussani tujuissani
elative tujustani tujuistani
illative tujuuni tujuihini
adessive tujullani tujuillani
ablative tujultani tujuiltani
allative tujulleni tujuilleni
essive tujunani tujuinani
translative tujukseni tujuikseni
abessive tujuttani tujuittani
instructive — —
comitative — tujuineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative tujusi tujusi
accusative nom. tujusi tujusi
gen. tujusi
genitive tujusi tujujesi
partitive tujuasi tujujasi
inessive tujussasi tujuissasi
elative tujustasi tujuistasi
illative tujuusi tujuihisi
adessive tujullasi tujuillasi
ablative tujultasi tujuiltasi
allative tujullesi tujuillesi
essive tujunasi tujuinasi
translative tujuksesi tujuiksesi
abessive tujuttasi tujuittasi
instructive — —
comitative — tujuinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative tujumme tujumme
accusative nom. tujumme tujumme
gen. tujumme
genitive tujumme tujujemme
partitive tujuamme tujujamme
inessive tujussamme tujuissamme
elative tujustamme tujuistamme
illative tujuumme tujuihimme
adessive tujullamme tujuillamme
ablative tujultamme tujuiltamme
allative tujullemme tujuillemme
essive tujunamme tujuinamme
translative tujuksemme tujuiksemme
abessive tujuttamme tujuittamme
instructive — —
comitative — tujuinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative tujunne tujunne
accusative nom. tujunne tujunne
gen. tujunne
genitive tujunne tujujenne
partitive tujuanne tujujanne
inessive tujussanne tujuissanne
elative tujustanne tujuistanne
illative tujuunne tujuihinne
adessive tujullanne tujuillanne
ablative tujultanne tujuiltanne
allative tujullenne tujuillenne
essive tujunanne tujuinanne
translative tujuksenne tujuiksenne
abessive tujuttanne tujuittanne
instructive — —
comitative — tujuinenne
third-person possessor
singular plural
nominative tujunsa tujunsa
accusative nom. tujunsa tujunsa
gen. tujunsa
genitive tujunsa tujujensa
partitive tujuaan
tujuansa 		tujujaan
tujujansa
inessive tujussaan
tujussansa 		tujuissaan
tujuissansa
elative tujustaan
tujustansa 		tujuistaan
tujuistansa
illative tujuunsa tujuihinsa
adessive tujullaan
tujullansa 		tujuillaan
tujuillansa
ablative tujultaan
tujultansa 		tujuiltaan
tujuiltansa
allative tujulleen
tujullensa 		tujuilleen
tujuillensa
essive tujunaan
tujunansa 		tujuinaan
tujuinansa
translative tujukseen
tujuksensa 		tujuikseen
tujuiksensa
abessive tujuttaan
tujuttansa 		tujuittaan
tujuittansa
instructive — —
comitative — tujuineen
tujuinensa

Synonyms

Further reading

Anagrams

Iban

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *tuzu.

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Hyphenation: tu‧ju

Noun

tuju

  1. purpose

Verb

tuju

  1. to point

Indonesian

Etymology

Inherited from Malay tuju, from Proto-Malayo-Polynesian *tuzu.

Pronunciation

Verb

tuju

  1. to point

Derived terms

Noun

tuju

  1. curse, bane

Derived terms

Further reading

Makasar

Etymology

Borrowed from Malay tujuh.

Pronunciation

Numeral

tuju (Lontara spelling ᨈᨘᨍᨘ)

  1. seven

Malay

Etymology

Inherited from Proto-Malayo-Polynesian *tuzu.

Pronunciation

Verb

tuju (Jawi spelling توجو)

  1. to point

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia