From Old Norse tvífaldr, from Proto-Germanic *twifaldaz, equivalent to tveir (“two”) and -faldur (“-fold”).
tvöfaldur (not comparable)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | tvöfaldur | tvöföld | tvöfalt |
accusative | tvöfaldan | tvöfalda | tvöfalt |
dative | tvöföldum | tvöfaldri | tvöföldu |
genitive | tvöfalds | tvöfaldrar | tvöfalds |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | tvöfaldir | tvöfaldar | tvöföld |
accusative | tvöfalda | tvöfaldar | tvöföld |
dative | tvöföldum | tvöföldum | tvöföldum |
genitive | tvöfaldra | tvöfaldra | tvöfaldra |
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | tvöfaldi | tvöfalda | tvöfalda |
accusative | tvöfalda | tvöföldu | tvöfalda |
dative | tvöfalda | tvöföldu | tvöfalda |
genitive | tvöfalda | tvöföldu | tvöfalda |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | tvöföldu | tvöföldu | tvöföldu |
accusative | tvöföldu | tvöföldu | tvöföldu |
dative | tvöföldu | tvöföldu | tvöföldu |
genitive | tvöföldu | tvöföldu | tvöföldu |