twierdzić

• ćwirdzić, ćwierdzić, twirdzić

Inherited from Proto-Slavic *tvьrditi. By surface analysis, twardy +‎ -ić.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /tfjɛ(ː)rd͡ʑit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /tfjɛrd͡ʑit͡ɕ/, /tfjerd͡ʑit͡ɕ/

twierdzić impf

1. to firm, to harden, to strengthen, to fortify

   Synonym: silnić

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 39, 1:

     Gdy Otho... myszlyl o tem, kakoby thy ludzye... [nawrocił] ku dusznemv *krzesczyanszkymv prawu, na to czwyerdzyl nasze myastha (ad id civitatem nostram firmavit) y postawyl byszkupa ku duchownemv prawu

     [Gdy Oto... myślił o tem, kakoby ty ludzie... [nawrocił] ku dusznemu krześcijańskimu prawu, na to ćwierdził nasze miasto (ad id civitatem nostram firmavit) i postawił biskupa ku duchownemu prawu]

   • 1874-1891 [1449], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXV, page 166:

     Swaczcze, twerdcze w[a]szych serczoch (dominum autem Christum sanctificate in cordibus vestris I Petr 3, 15)

     [Święćcie, twierdźcie [w] w[a]szych siercoch (dominum autem Christum sanctificate in cordibus vestris I Petr 3, 15)]

2. (reflexive with się) to strengthen (to become stronger, to gain strength)
   • 1915 [XV med.], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543‎, page 513:

     Czwerdzymy szya animatur

     [Ćwierdzimy się animatur]

3. (attested in Sieradz-Łęczyca) to confirm

   Synonyms: poświadczać, przymawiać

   • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXII, Łęczyca, page 16:

     Lupus id, gl. pacem, firmat, gl. confirmat czwyrdzy, obside firmat ouis

     [Lupus id, gl. pacem, firmat, gl. confirmat ćwirdzi, obside firmat ouis]

4. (attested in Lesser Poland) to decide, to order

   Synonyms: obrzędzać, skazować, uchwalać

   • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎, Lesser Poland, page 10:

     [D]latego ysze synowie z oczczem gedną krwyą są spoyeny..., przeto czwyrdzimi (statuimus)

     [[D]latego iże synowie z oćcem jedną krwią są spojeni..., przeto ćwirdzimy (statuimus)]

5. (attested in Masovia) to affirm, to state
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 35:

     Domyenik swyadeczstwo przerzeczonego Iakvba... moczno a wstawnye czwyrdzyl (asseruit) bycz nyegodne

     [Domienik świadecstwo przerzeczonego Jakuba... mocno a ustawnie ćwirdził (asseruit) być niegodne]

• Polish: twierdzić
• Silesian: twiyrdzić

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “twierdzić, ćwierdzić, ćwirdzić, twirdzić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish twierdzić. By surface analysis, twardy +‎ -ić.

• IPA^(key): /ˈtfjɛr.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛrd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: twier‧dzić

twierdzić impf

1. (intransitive) to claim (to state a new fact)
2. (intransitive) to maintain

• twierdzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• twierdzić in Polish dictionaries at PWN