Borrowed from archaic Swedish styl (variant of stil), ultimately from Latin stilus. Doublet of staili and stilus.
tyyli
Inflection of tyyli (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | tyyli | tyylit | ||
genitive | tyylin | tyylien | ||
partitive | tyyliä | tyylejä | ||
illative | tyyliin | tyyleihin | ||
singular | plural | |||
nominative | tyyli | tyylit | ||
accusative | nom. | tyyli | tyylit | |
gen. | tyylin | |||
genitive | tyylin | tyylien | ||
partitive | tyyliä | tyylejä | ||
inessive | tyylissä | tyyleissä | ||
elative | tyylistä | tyyleistä | ||
illative | tyyliin | tyyleihin | ||
adessive | tyylillä | tyyleillä | ||
ablative | tyyliltä | tyyleiltä | ||
allative | tyylille | tyyleille | ||
essive | tyylinä | tyyleinä | ||
translative | tyyliksi | tyyleiksi | ||
abessive | tyylittä | tyyleittä | ||
instructive | — | tyylein | ||
comitative | See the possessive forms below. |