From French tutu, alteration of culcul, infantile reduplication of cul (“bottom”), from Latin culus (“arse”).
tütü (plural tütük)
Inflection (stem in long/high vowel, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | tütü | tütük |
accusative | tütüt | tütüket |
dative | tütünek | tütüknek |
instrumental | tütüvel | tütükkel |
causal-final | tütüért | tütükért |
translative | tütüvé | tütükké |
terminative | tütüig | tütükig |
essive-formal | tütüként | tütükként |
essive-modal | — | — |
inessive | tütüben | tütükben |
superessive | tütün | tütükön |
adessive | tütünél | tütüknél |
illative | tütübe | tütükbe |
sublative | tütüre | tütükre |
allative | tütühöz | tütükhöz |
elative | tütüből | tütükből |
delative | tütüről | tütükről |
ablative | tütütől | tütüktől |
non-attributive possessive - singular |
tütüé | tütüké |
non-attributive possessive - plural |
tütüéi | tütükéi |
Possessive forms of tütü | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | tütüm | tütüim |
2nd person sing. | tütüd | tütüid |
3rd person sing. | tütüje | tütüi |
1st person plural | tütünk | tütüink |
2nd person plural | tütütök | tütüitek |
3rd person plural | tütüjük | tütüik |
An onomatopoeia.[1]
tütü (plural tütük)
Inflection (stem in long/high vowel, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | tütü | tütük |
accusative | tütüt | tütüket |
dative | tütünek | tütüknek |
instrumental | tütüvel | tütükkel |
causal-final | tütüért | tütükért |
translative | tütüvé | tütükké |
terminative | tütüig | tütükig |
essive-formal | tütüként | tütükként |
essive-modal | — | — |
inessive | tütüben | tütükben |
superessive | tütün | tütükön |
adessive | tütünél | tütüknél |
illative | tütübe | tütükbe |
sublative | tütüre | tütükre |
allative | tütühöz | tütükhöz |
elative | tütüből | tütükből |
delative | tütüről | tütükről |
ablative | tütütől | tütüktől |
non-attributive possessive - singular |
tütüé | tütüké |
non-attributive possessive - plural |
tütüéi | tütükéi |
Possessive forms of tütü | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | tütüm | tütüim |
2nd person sing. | tütüd | tütüid |
3rd person sing. | tütüje | tütüi |
1st person plural | tütünk | tütüink |
2nd person plural | tütütök | tütüitek |
3rd person plural | tütüjük | tütüik |
tütü (definite accusative tütüyü, plural tütüler)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | tütü | |
Definite accusative | tütüyü | |
Singular | Plural | |
Nominative | tütü | tütüler |
Definite accusative | tütüyü | tütüleri |
Dative | tütüye | tütülere |
Locative | tütüde | tütülerde |
Ablative | tütüden | tütülerden |
Genitive | tütünün | tütülerin |