uštínuti pf (Cyrillic spelling ушти́нути)
Infinitive: uštinuti | Present verbal adverb: — | Past verbal adverb: uštínūvši | Verbal noun: — | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ja | ti | on / ona / ono | mi | vi | oni / one / ona | |
Present | uštinem | uštineš | uštine | uštinemo | uštinete | uštinu | |
Future | Future I | uštinut ću1 uštinuću |
uštinut ćeš1 uštinućeš |
uštinut će1 uštinuće |
uštinut ćemo1 uštinućemo |
uštinut ćete1 uštinućete |
uštinut će1 uštinuće |
Future II | bȕdēm uštinuo2 | bȕdēš uštinuo2 | bȕdē uštinuo2 | bȕdēmo uštinuli2 | bȕdēte uštinuli2 | bȕdū uštinuli2 | |
Past | Perfect | uštinuo sam2 | uštinuo si2 | uštinuo je2 | uštinuli smo2 | uštinuli ste2 | uštinuli su2 |
Pluperfect3 | bȉo sam uštinuo2 | bȉo si uštinuo2 | bȉo je uštinuo2 | bíli smo uštinuli2 | bíli ste uštinuli2 | bíli su uštinuli2 | |
Aorist | uštinuh | uštinu | uštinu | uštinusmo | uštinuste | uštinuše | |
Conditional I | uštinuo bih2 | uštinuo bi2 | uštinuo bi2 | uštinuli bismo2 | uštinuli biste2 | uštinuli bi2 | |
Conditional II4 | bȉo bih uštinuo2 | bȉo bi uštinuo2 | bȉo bi uštinuo2 | bíli bismo uštinuli2 | bíli biste uštinuli2 | bíli bi uštinuli2 | |
Imperative | — | uštini | — | uštinimo | uštinite | — | |
Active past participle | uštinuo m / uštinula f / uštinulo n | uštinuli m / uštinule f / uštinula n | |||||
Passive past participle | uštinut m / uštinuta f / uštinuto n | uštinuti m / uštinute f / uštinuta n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
|