uczony
Hello, you have come here looking for the meaning of the word uczony. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word uczony, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say uczony in singular and plural. Everything you need to know about the word uczony you have here. The definition of the word uczony will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofuczony, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Old Polish
Etymology
From uczyć + -ony. First attested in the 15th century.
Pronunciation
Noun
uczony m animacy unattested
- (relational, religion) Levi (belonging to the tribe of Levi, dedicated to the service of the altar among the Jews)
- 1930 [c. 1455], “II Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 29, 25:
- Vstauil vczone (Levitas) w domv bozem
- [Ustawil uczone (Levitas) w domu bożem]
- (nominalized, attested in Greater Poland) writer, scribe; scholar
Participle
uczony
- masculine singular passive adjectival participle of uczyć
- 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 36, 2:
- Gdisz wezwal ge Moyszesz a kaszdego møsza uczonego (omnem eruditum virum)
- [Gdyż wezwał je Mojżesz a każdego męża uczonego (omnem eruditum virum)]
Derived terms
nouns
Descendants
References
- Boryś, Wiesław (2005) “uczyć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- Mańczak, Witold (2017) “uczyć”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “uczony”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish uczony. By surface analysis, uczyć + -ony. Compare Kashubian ùczony.
Pronunciation
Noun
uczony m pers (female equivalent uczona)
Declension
Declension of uczony
Trivia
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), uczony (noun) is one of the most used words in Polish, appearing 37 times in scientific texts, 13 times in news, 18 times in essays, 2 times in fiction, and 2 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 72 times, making it the 900th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]
Adjective
uczony (not generally comparable, comparative bardziej uczony or uczeńszy, superlative najbardziej uczony or najuczeńszy, derived adverb uczenie)
- (literary) learned, educated (having acquired much knowledge)
- Publiczność z zaciekawieniem słuchała uczonego astronoma. ― The audience listened with interest to the learned astronomer.
- (literary) learned, educated (characteristic of someone having much knowledge)
- (relational, not comparable, obsolete) scientific (of or relating to study or acquisition of knowledge)
- Synonym: naukowy
Usage notes
The periphrastic comparative with bardziej is more common than the synthetic comparative uczeńszy.
Declension
Declension of uczony (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | uczony | uczona | uczone | uczeni | uczone | |
| genitive | uczonego | uczonej | uczonego | uczonych | ||
| dative | uczonemu | uczonej | uczonemu | uczonym | ||
| accusative | uczonego | uczony | uczoną | uczone | uczonych | uczone |
| instrumental | uczonym | uczoną | uczonym | uczonymi | ||
| locative | uczonym | uczonej | uczonym | uczonych | ||
Participle
uczony (passive adjectival)
- masculine singular passive adjectival participle of uczyć
- Mimo że Jacek był uczony samodzielności od małego, nie do końca radził sobie z mieszkaniem samemu. ― Although Jacek was taught self-reliance from an early age, he didn't quite manage living alone.
Declension
Declension of uczony (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | uczony | uczona | uczone | uczeni | uczone | |
| genitive | uczonego | uczonej | uczonego | uczonych | ||
| dative | uczonemu | uczonej | uczonemu | uczonym | ||
| accusative | uczonego | uczony | uczoną | uczone | uczonych | uczone |
| instrumental | uczonym | uczoną | uczonym | uczonymi | ||
| locative | uczonym | uczonej | uczonym | uczonych | ||
Derived terms
nouns
References
- ^ Ida Kurcz (1990) “uczony (noun)”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 622
Further reading
- uczony I in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uczony II in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uczony in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “uczony”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “UCZONY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], SPas
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “uczony”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “uczony”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “uczony”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 225
- uczony in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego