From uit (“out”) + bollen (“to swell, inflate”).
Audio: | (file) |
uitbollen
Conjugation of uitbollen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitbollen | |||
past singular | bolde uit | |||
past participle | uitgebold | |||
infinitive | uitbollen | |||
gerund | uitbollen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | bol uit | bolde uit | uitbol | uitbolde |
2nd person sing. (jij) | bolt uit, bol uit2 | bolde uit | uitbolt | uitbolde |
2nd person sing. (u) | bolt uit | bolde uit | uitbolt | uitbolde |
2nd person sing. (gij) | bolt uit | bolde uit | uitbolt | uitbolde |
3rd person singular | bolt uit | bolde uit | uitbolt | uitbolde |
plural | bollen uit | bolden uit | uitbollen | uitbolden |
subjunctive sing.1 | bolle uit | bolde uit | uitbolle | uitbolde |
subjunctive plur.1 | bollen uit | bolden uit | uitbollen | uitbolden |
imperative sing. | bol uit | |||
imperative plur.1 | bolt uit | |||
participles | uitbollend | uitgebold | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |