From uit (“out”) + botten (“to bump”).
Audio: | (file) |
uitbotten
Conjugation of uitbotten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitbotten | |||
past singular | botte uit | |||
past participle | uitgebot | |||
infinitive | uitbotten | |||
gerund | uitbotten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | bot uit | botte uit | uitbot | uitbotte |
2nd person sing. (jij) | bot uit | botte uit | uitbot | uitbotte |
2nd person sing. (u) | bot uit | botte uit | uitbot | uitbotte |
2nd person sing. (gij) | bot uit | botte uit | uitbot | uitbotte |
3rd person singular | bot uit | botte uit | uitbot | uitbotte |
plural | botten uit | botten uit | uitbotten | uitbotten |
subjunctive sing.1 | botte uit | botte uit | uitbotte | uitbotte |
subjunctive plur.1 | botten uit | botten uit | uitbotten | uitbotten |
imperative sing. | bot uit | |||
imperative plur.1 | bot uit | |||
participles | uitbottend | uitgebot | ||
1) Archaic. |