From uit (“out”) + gedijen (“to thrive”).
Audio: | (file) |
uitdijen
Conjugation of uitdijen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitdijen | |||
past singular | dijde uit | |||
past participle | uitgedijd | |||
infinitive | uitdijen | |||
gerund | uitdijen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | dij uit | dijde uit | uitdij | uitdijde |
2nd person sing. (jij) | dijt uit, dij uit2 | dijde uit | uitdijt | uitdijde |
2nd person sing. (u) | dijt uit | dijde uit | uitdijt | uitdijde |
2nd person sing. (gij) | dijt uit | dijde uit | uitdijt | uitdijde |
3rd person singular | dijt uit | dijde uit | uitdijt | uitdijde |
plural | dijen uit | dijden uit | uitdijen | uitdijden |
subjunctive sing.1 | dije uit | dijde uit | uitdije | uitdijde |
subjunctive plur.1 | dijen uit | dijden uit | uitdijen | uitdijden |
imperative sing. | dij uit | |||
imperative plur.1 | dijt uit | |||
participles | uitdijend | uitgedijd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |