uitdoven
Conjugation of uitdoven (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitdoven | |||
past singular | doofde uit | |||
past participle | uitgedoofd | |||
infinitive | uitdoven | |||
gerund | uitdoven n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | doof uit | doofde uit | uitdoof | uitdoofde |
2nd person sing. (jij) | dooft uit, doof uit2 | doofde uit | uitdooft | uitdoofde |
2nd person sing. (u) | dooft uit | doofde uit | uitdooft | uitdoofde |
2nd person sing. (gij) | dooft uit | doofde uit | uitdooft | uitdoofde |
3rd person singular | dooft uit | doofde uit | uitdooft | uitdoofde |
plural | doven uit | doofden uit | uitdoven | uitdoofden |
subjunctive sing.1 | dove uit | doofde uit | uitdove | uitdoofde |
subjunctive plur.1 | doven uit | doofden uit | uitdoven | uitdoofden |
imperative sing. | doof uit | |||
imperative plur.1 | dooft uit | |||
participles | uitdovend | uitgedoofd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |