uitdunnen
Conjugation of uitdunnen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitdunnen | |||
past singular | dunde uit | |||
past participle | uitgedund | |||
infinitive | uitdunnen | |||
gerund | uitdunnen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | dun uit | dunde uit | uitdun | uitdunde |
2nd person sing. (jij) | dunt uit, dun uit2 | dunde uit | uitdunt | uitdunde |
2nd person sing. (u) | dunt uit | dunde uit | uitdunt | uitdunde |
2nd person sing. (gij) | dunt uit | dunde uit | uitdunt | uitdunde |
3rd person singular | dunt uit | dunde uit | uitdunt | uitdunde |
plural | dunnen uit | dunden uit | uitdunnen | uitdunden |
subjunctive sing.1 | dunne uit | dunde uit | uitdunne | uitdunde |
subjunctive plur.1 | dunnen uit | dunden uit | uitdunnen | uitdunden |
imperative sing. | dun uit | |||
imperative plur.1 | dunt uit | |||
participles | uitdunnend | uitgedund | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |