From uitkoken.
uitgekookt
uitgekookt (comparative uitgekookter, superlative uitgekooktst)
Declension of uitgekookt | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | uitgekookt | |||
inflected | uitgekookte | |||
comparative | uitgekookter | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | uitgekookt | uitgekookter | het uitgekooktst het uitgekooktste | |
indefinite | m./f. sing. | uitgekookte | uitgekooktere | uitgekooktste |
n. sing. | uitgekookt | uitgekookter | uitgekooktste | |
plural | uitgekookte | uitgekooktere | uitgekooktste | |
definite | uitgekookte | uitgekooktere | uitgekooktste | |
partitive | uitgekookts | uitgekookters | — |