From uit (“out”) + glijden (“to slide”).
Audio: | (file) |
uitglijden
Conjugation of uitglijden (strong class 1, slightly irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitglijden | |||
past singular | gleed uit | |||
past participle | uitgegleden | |||
infinitive | uitglijden | |||
gerund | uitglijden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | glij uit, glijd uit | gleed uit | uitglij, uitglijd | uitgleed |
2nd person sing. (jij) | glijdt uit, glij uit2, glijd uit2 | gleed uit | uitglijdt | uitgleed |
2nd person sing. (u) | glijdt uit | gleed uit | uitglijdt | uitgleed |
2nd person sing. (gij) | glijdt uit | gleedt uit | uitglijdt | uitgleedt |
3rd person singular | glijdt uit | gleed uit | uitglijdt | uitgleed |
plural | glijden uit | gleden uit | uitglijden | uitgleden |
subjunctive sing.1 | glijde uit | glede uit | uitglijde | uitglede |
subjunctive plur.1 | glijden uit | gleden uit | uitglijden | uitgleden |
imperative sing. | glij uit, glijd uit | |||
imperative plur.1 | glijdt uit | |||
participles | uitglijdend | uitgegleden | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |