uitleveren
Conjugation of uitleveren (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitleveren | |||
past singular | leverde uit | |||
past participle | uitgeleverd | |||
infinitive | uitleveren | |||
gerund | uitleveren n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | lever uit | leverde uit | uitlever | uitleverde |
2nd person sing. (jij) | levert uit, lever uit2 | leverde uit | uitlevert | uitleverde |
2nd person sing. (u) | levert uit | leverde uit | uitlevert | uitleverde |
2nd person sing. (gij) | levert uit | leverde uit | uitlevert | uitleverde |
3rd person singular | levert uit | leverde uit | uitlevert | uitleverde |
plural | leveren uit | leverden uit | uitleveren | uitleverden |
subjunctive sing.1 | levere uit | leverde uit | uitlevere | uitleverde |
subjunctive plur.1 | leveren uit | leverden uit | uitleveren | uitleverden |
imperative sing. | lever uit | |||
imperative plur.1 | levert uit | |||
participles | uitleverend | uitgeleverd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |