uitpakken

Hello, you have come here looking for the meaning of the word uitpakken. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word uitpakken, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say uitpakken in singular and plural. Everything you need to know about the word uitpakken you have here. The definition of the word uitpakken will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofuitpakken, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From uit +‎ pakken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœy̯tˌpɑ.kə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: uit‧pak‧ken

Verb

uitpakken

  1. (transitive, intransitive) to unpack, to unload things from a package
  2. (intransitive) to turn out, to end up
  3. (intransitive) to show off, to live lavishly, to party, to spend a lot
  4. (intransitive) to express one's emotions

Conjugation

Conjugation of uitpakken (weak, separable)
infinitive uitpakken
past singular pakte uit
past participle uitgepakt
infinitive uitpakken
gerund uitpakken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular pak uit pakte uit uitpak uitpakte
2nd person sing. (jij) pakt uit, pak uit2 pakte uit uitpakt uitpakte
2nd person sing. (u) pakt uit pakte uit uitpakt uitpakte
2nd person sing. (gij) pakt uit pakte uit uitpakt uitpakte
3rd person singular pakt uit pakte uit uitpakt uitpakte
plural pakken uit pakten uit uitpakken uitpakten
subjunctive sing.1 pakke uit pakte uit uitpakke uitpakte
subjunctive plur.1 pakken uit pakten uit uitpakken uitpakten
imperative sing. pak uit
imperative plur.1 pakt uit
participles uitpakkend uitgepakt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

Anagrams

Wikious
Boobota
Sagapedia