uitpraten
Conjugation of uitpraten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitpraten | |||
past singular | praatte uit | |||
past participle | uitgepraat | |||
infinitive | uitpraten | |||
gerund | uitpraten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | praat uit | praatte uit | uitpraat | uitpraatte |
2nd person sing. (jij) | praat uit | praatte uit | uitpraat | uitpraatte |
2nd person sing. (u) | praat uit | praatte uit | uitpraat | uitpraatte |
2nd person sing. (gij) | praat uit | praatte uit | uitpraat | uitpraatte |
3rd person singular | praat uit | praatte uit | uitpraat | uitpraatte |
plural | praten uit | praatten uit | uitpraten | uitpraatten |
subjunctive sing.1 | prate uit | praatte uit | uitprate | uitpraatte |
subjunctive plur.1 | praten uit | praatten uit | uitpraten | uitpraatten |
imperative sing. | praat uit | |||
imperative plur.1 | praat uit | |||
participles | uitpratend | uitgepraat | ||
1) Archaic. |