uitstellen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word uitstellen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word uitstellen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say uitstellen in singular and plural. Everything you need to know about the word uitstellen you have here. The definition of the word uitstellen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofuitstellen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ûtestellen. Equivalent to uit +‎ stellen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœy̯tˌstɛ.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: uit‧stel‧len

Verb

uitstellen

  1. to postpone, defer, delay

Conjugation

Conjugation of uitstellen (weak, separable)
infinitive uitstellen
past singular stelde uit
past participle uitgesteld
infinitive uitstellen
gerund uitstellen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular stel uit stelde uit uitstel uitstelde
2nd person sing. (jij) stelt uit, stel uit2 stelde uit uitstelt uitstelde
2nd person sing. (u) stelt uit stelde uit uitstelt uitstelde
2nd person sing. (gij) stelt uit stelde uit uitstelt uitstelde
3rd person singular stelt uit stelde uit uitstelt uitstelde
plural stellen uit stelden uit uitstellen uitstelden
subjunctive sing.1 stelle uit stelde uit uitstelle uitstelde
subjunctive plur.1 stellen uit stelden uit uitstellen uitstelden
imperative sing. stel uit
imperative plur.1 stelt uit
participles uitstellend uitgesteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: uitstel

Anagrams

Wikious
Boobota
Sagapedia