From Middle Dutch ûtetrecken. Equivalent to uit + trekken.
uittrekken
Conjugation of uittrekken (strong class 3b, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uittrekken | |||
past singular | trok uit | |||
past participle | uitgetrokken | |||
infinitive | uittrekken | |||
gerund | uittrekken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | trek uit | trok uit | uittrek | uittrok |
2nd person sing. (jij) | trekt uit, trek uit2 | trok uit | uittrekt | uittrok |
2nd person sing. (u) | trekt uit | trok uit | uittrekt | uittrok |
2nd person sing. (gij) | trekt uit | trokt uit | uittrekt | uittrokt |
3rd person singular | trekt uit | trok uit | uittrekt | uittrok |
plural | trekken uit | trokken uit | uittrekken | uittrokken |
subjunctive sing.1 | trekke uit | trokke uit | uittrekke | uittrokke |
subjunctive plur.1 | trekken uit | trokken uit | uittrekken | uittrokken |
imperative sing. | trek uit | |||
imperative plur.1 | trekt uit | |||
participles | uittrekkend | uitgetrokken | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |