uitwijken

Hello, you have come here looking for the meaning of the word uitwijken. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word uitwijken, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say uitwijken in singular and plural. Everything you need to know about the word uitwijken you have here. The definition of the word uitwijken will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofuitwijken, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From uit (“out”) +‎ wijken (“migrate”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

uitwijken

  1. to divert oneself
  2. to emigrate

Conjugation

Conjugation of uitwijken (strong class 1, separable)
infinitive uitwijken
past singular week uit
past participle uitgeweken
infinitive uitwijken
gerund uitwijken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular wijk uit week uit uitwijk uitweek
2nd person sing. (jij) wijkt uit, wijk uit2 week uit uitwijkt uitweek
2nd person sing. (u) wijkt uit week uit uitwijkt uitweek
2nd person sing. (gij) wijkt uit weekt uit uitwijkt uitweekt
3rd person singular wijkt uit week uit uitwijkt uitweek
plural wijken uit weken uit uitwijken uitweken
subjunctive sing.1 wijke uit weke uit uitwijke uitweke
subjunctive plur.1 wijken uit weken uit uitwijken uitweken
imperative sing. wijk uit
imperative plur.1 wijkt uit
participles uitwijkend uitgeweken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

Wikious
Boobota
Sagapedia