From uit (“out”) + wringen (“to twist”).
Audio: | (file) |
uitwringen
Conjugation of uitwringen (strong class 3a, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitwringen | |||
past singular | wrong uit | |||
past participle | uitgewrongen | |||
infinitive | uitwringen | |||
gerund | uitwringen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | wring uit | wrong uit | uitwring | uitwrong |
2nd person sing. (jij) | wringt uit, wring uit2 | wrong uit | uitwringt | uitwrong |
2nd person sing. (u) | wringt uit | wrong uit | uitwringt | uitwrong |
2nd person sing. (gij) | wringt uit | wrongt uit | uitwringt | uitwrongt |
3rd person singular | wringt uit | wrong uit | uitwringt | uitwrong |
plural | wringen uit | wrongen uit | uitwringen | uitwrongen |
subjunctive sing.1 | wringe uit | wronge uit | uitwringe | uitwronge |
subjunctive plur.1 | wringen uit | wrongen uit | uitwringen | uitwrongen |
imperative sing. | wring uit | |||
imperative plur.1 | wringt uit | |||
participles | uitwringend | uitgewrongen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |