uitzaaien
Conjugation of uitzaaien (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitzaaien | |||
past singular | zaaide uit | |||
past participle | uitgezaaid | |||
infinitive | uitzaaien | |||
gerund | uitzaaien n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | zaai uit | zaaide uit | uitzaai | uitzaaide |
2nd person sing. (jij) | zaait uit, zaai uit2 | zaaide uit | uitzaait | uitzaaide |
2nd person sing. (u) | zaait uit | zaaide uit | uitzaait | uitzaaide |
2nd person sing. (gij) | zaait uit | zaaide uit | uitzaait | uitzaaide |
3rd person singular | zaait uit | zaaide uit | uitzaait | uitzaaide |
plural | zaaien uit | zaaiden uit | uitzaaien | uitzaaiden |
subjunctive sing.1 | zaaie uit | zaaide uit | uitzaaie | uitzaaide |
subjunctive plur.1 | zaaien uit | zaaiden uit | uitzaaien | uitzaaiden |
imperative sing. | zaai uit | |||
imperative plur.1 | zaait uit | |||
participles | uitzaaiend | uitgezaaid | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |