uitzetten
Conjugation of uitzetten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitzetten | |||
past singular | zette uit | |||
past participle | uitgezet | |||
infinitive | uitzetten | |||
gerund | uitzetten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | zet uit | zette uit | uitzet | uitzette |
2nd person sing. (jij) | zet uit | zette uit | uitzet | uitzette |
2nd person sing. (u) | zet uit | zette uit | uitzet | uitzette |
2nd person sing. (gij) | zet uit | zette uit | uitzet | uitzette |
3rd person singular | zet uit | zette uit | uitzet | uitzette |
plural | zetten uit | zetten uit | uitzetten | uitzetten |
subjunctive sing.1 | zette uit | zette uit | uitzette | uitzette |
subjunctive plur.1 | zetten uit | zetten uit | uitzetten | uitzetten |
imperative sing. | zet uit | |||
imperative plur.1 | zet uit | |||
participles | uitzettend | uitgezet | ||
1) Archaic. |