ulla

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ulla. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ulla, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ulla in singular and plural. Everything you need to know about the word ulla you have here. The definition of the word ulla will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofulla, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Ulla, úlla, and Úlla

Afar

Pronunciation

  • IPA(key): /ulˈla/,
  • Hyphenation: ul‧la

Noun

ullá f (plural ullalwá f or ullaalí f)

  1. new mother (up to the 40th day after giving birth)

Declension

Declension of ullá
absolutive ullá
predicative ullá
subjective ullá
genitive ullá
Postpositioned forms
l-case ullál
k-case ullák
t-case ullát
h-case ulláh

Derived terms

References

  • E. M. Parker, R. J. Hayward (1985) “ulla”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN
  • Mohamed Hassan Kamil (2004) Parlons Afar: Langue et Culture, L'Hammartan, →ISBN, page 36

Akkadian

Pronunciation

Etymology 1

Interjection

ulla (from Old Babylonian on)

  1. well, now
    𒌌𒆷 𒀀𒇷𒅅 𒌉 [ulla alik māru] ― ul-la a-li-ik DUMU ― Now, go, sweetheart!
Cuneiform spellings
Phonetic

References

  • “ulla”, in The Assyrian Dictionary of the Oriental Institute of the University of Chicago (CAD)‎, Chicago: University of Chicago Oriental Institute, 1956–2011

Etymology 2

Compare 𒌑𒆷 (ula, “not”).

Particle

ulla (from Old Babylonian on)

  1.  no
    Antonym: 𒀭𒈾 (anna)
Alternative forms
Cuneiform spellings
Phonetic

References

  • “ulla”, in The Assyrian Dictionary of the Oriental Institute of the University of Chicago (CAD)‎, Chicago: University of Chicago Oriental Institute, 1956–2011
  • Black, Jeremy, George, Andrew, Postgate, Nicholas (2000) “ulla”, in A Concise Dictionary of Akkadian, 2nd corrected edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz Verlag

Icelandic

Etymology

Onomatopoeic, from the lateral sound made when sticking the tongue out.

Pronunciation

Verb

ulla (weak verb, third-person singular past indicative ullaði, supine ullað)

  1. to stick one's tongue out
    Það er dónalegt að ulla!
    It's rude to stick your tongue out!

Conjugation

ulla — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að ulla
supine
(sagnbót) 		ullað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		ullandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég ulla við ullum present
(nútíð) 		ég ulli við ullum
þú ullar þið ullið þú ullir þið ullið
hann, hún, það ullar þeir, þær, þau ulla hann, hún, það ulli þeir, þær, þau ulli
past
(þátíð) 		ég ullaði við ulluðum past
(þátíð) 		ég ullaði við ulluðum
þú ullaðir þið ulluðuð þú ullaðir þið ulluðuð
hann, hún, það ullaði þeir, þær, þau ulluðu hann, hún, það ullaði þeir, þær, þau ulluðu
imperative
(boðháttur) 		ulla (þú) ullið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ullaðu ulliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ullast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að ullast
supine
(sagnbót) 		ullast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		ullandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég ullast við ullumst present
(nútíð) 		ég ullist við ullumst
þú ullast þið ullist þú ullist þið ullist
hann, hún, það ullast þeir, þær, þau ullast hann, hún, það ullist þeir, þær, þau ullist
past
(þátíð) 		ég ullaðist við ulluðumst past
(þátíð) 		ég ullaðist við ulluðumst
þú ullaðist þið ulluðust þú ullaðist þið ulluðust
hann, hún, það ullaðist þeir, þær, þau ulluðust hann, hún, það ullaðist þeir, þær, þau ulluðust
imperative
(boðháttur) 		ullast (þú) ullist (þið)
Forms with appended personal pronoun
ullastu ullisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ullaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		ullaður ulluð ullað ullaðir ullaðar ulluð
accusative
(þolfall) 		ullaðan ullaða ullað ullaða ullaðar ulluð
dative
(þágufall) 		ulluðum ullaðri ulluðu ulluðum ulluðum ulluðum
genitive
(eignarfall) 		ullaðs ullaðrar ullaðs ullaðra ullaðra ullaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		ullaði ullaða ullaða ulluðu ulluðu ulluðu
accusative
(þolfall) 		ullaða ulluðu ullaða ulluðu ulluðu ulluðu
dative
(þágufall) 		ullaða ulluðu ullaða ulluðu ulluðu ulluðu
genitive
(eignarfall) 		ullaða ulluðu ullaða ulluðu ulluðu ulluðu

Synonyms

Derived terms

Latin

Adjective

ūlla

  1. inflection of ūllus:
    1. nominative/vocative feminine singular
    2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Adjective

ūllā

  1. ablative feminine singular of ūllus

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

ulla m or f

  1. definite feminine singular of ull

Norwegian Nynorsk

Noun

ulla f

  1. definite singular of ull
Wikious
Boobota
Sagapedia