ulus

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ulus. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ulus, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ulus in singular and plural. Everything you need to know about the word ulus you have here. The definition of the word ulus will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofulus, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Ulus and -ulus

English

Etymology 1

Noun

ulus

  1. plural of ulu

Etymology 2

From Russian улу́с (ulús), from Yakut улуус (uluus).

Noun

ulus (plural uluses)

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia
Russian Wikipedia has an article on:
Wikipedia ru
  1. An administrative division of the Sakha Republic (Yakutia), Russia, similar to райо́н (rajón, district) in Russia proper.
Translations

Anagrams

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اولوس (ulus), from a Mongolic source, compare Mongolian улс (uls, state, country), from Old Turkic (uluš, country, city) which is likely related to Old Turkic (ülüš, lot, endowment),[1] therefore from Proto-Turkic *üle- (to divide, distribute, endow),[2] see more at üleş and üleşmek. Cognate with Azerbaijani ulus

Pronunciation

  • IPA(key): /uɫus/
  • Audio:(file)

Noun

ulus (definite accusative ulusu, plural uluslar)

  1. nation
    Synonyms: millet, halk

Declension

Inflection
Nominative ulus
Definite accusative ulusu
Singular Plural
Nominative ulus uluslar
Definite accusative ulusu ulusları
Dative ulusa uluslara
Locative ulusta uluslarda
Ablative ulustan uluslardan
Genitive ulusun ulusların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ulusum uluslarım
2nd singular ulusun ulusların
3rd singular ulusu ulusları
1st plural ulusumuz uluslarımız
2nd plural ulusunuz uluslarınız
3rd plural ulusları ulusları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ulusumu uluslarımı
2nd singular ulusunu uluslarını
3rd singular ulusunu uluslarını
1st plural ulusumuzu uluslarımızı
2nd plural ulusunuzu uluslarınızı
3rd plural uluslarını uluslarını
Dative
Singular Plural
1st singular ulusuma uluslarıma
2nd singular ulusuna uluslarına
3rd singular ulusuna uluslarına
1st plural ulusumuza uluslarımıza
2nd plural ulusunuza uluslarınıza
3rd plural uluslarına uluslarına
Locative
Singular Plural
1st singular ulusumda uluslarımda
2nd singular ulusunda uluslarında
3rd singular ulusunda uluslarında
1st plural ulusumuzda uluslarımızda
2nd plural ulusunuzda uluslarınızda
3rd plural uluslarında uluslarında
Ablative
Singular Plural
1st singular ulusumdan uluslarımdan
2nd singular ulusundan uluslarından
3rd singular ulusundan uluslarından
1st plural ulusumuzdan uluslarımızdan
2nd plural ulusunuzdan uluslarınızdan
3rd plural uluslarından uluslarından
Genitive
Singular Plural
1st singular ulusumun uluslarımın
2nd singular ulusunun uluslarının
3rd singular ulusunun uluslarının
1st plural ulusumuzun uluslarımızın
2nd plural ulusunuzun uluslarınızın
3rd plural uluslarının uluslarının

Derived terms

References

  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “ulus”, in Nişanyan Sözlük
  2. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*üle-”