From ung (“young”) + karl (“bloke, chap, guy”).
ungkarl c (singular definite ungkarlen, plural indefinite ungkarle)
common gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ungkarl | ungkarlen | ungkarle | ungkarlene |
genitive | ungkarls | ungkarlens | ungkarles | ungkarlenes |
ungkarl c
Declension of ungkarl | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | ungkarl | ungkarlen | ungkarlar | ungkarlarna |
Genitive | ungkarls | ungkarlens | ungkarlars | ungkarlarnas |