uniżyć

From u- + *niżyć, from niski (comparative niższy) + -yć. First attested in the middle of the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /uɲiʒʲɨt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /uɲiʒʲɨt͡ɕ/

uniżyć pf (imperfective uniżać)

1. (attested in Masovia) to make smaller; to lower
   • 1928 [End of the fifteenth century], Jan Janów, editor, Zespół ewangelijny Biblioteki Ordynacji Zamoyskich nr 1116, Warsaw, page 298:

     Vszelka gora y pagorek bądzye vnyszon (humiliabitur Luc 3, 5)

     [Wszelka gora i pagorek będzie uniżon (humiliabitur Luc 3, 5)]

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 36, 4:

     Wysznaly szye ktho, acz szye myastv dal na myloscz, themv mozecze vnyszchycz albo mnoszycz wyny (quam, sc. veniam, augmentare et minorare potestis), jako vaszchą wola

     [Wyznali sie kto, acz sie miastu dał na miłość, temu możecie uniżyć albo mnożyć winy (quam, sc. veniam, augmentare et minorare potestis), jako wasza wola]

2. (reflexive with się, attested in Southern Borderlands) to lower oneself, to show humility
   • 1880-1894 [Middle of the 15th century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności‎, volume I, Lviv, page 94:

     Carissimi, humiliamini sub potenti manu dei vnyscze sze, vkorzcze sze pod moczną moczą bozą (I Pet 5, 6)

     [Carissimi, humiliamini sub potenti manu dei uniżcie sie, ukorzcie sie pod mocną mocą Bożą (I Pet 5, 6)]

• Polish: uniżyć
• Silesian: uniżyć

• Boryś, Wiesław (2005) “poniżyć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “uniżyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish uniżyć. By surface analysis, u- +‎ niżyć. Compare Russian уни́зить (unízitʹ).

• IPA^(key): /uˈɲi.ʐɘt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /uˈɲi.ʐɨt͡ɕ/
• Rhymes: -iʐɘt͡ɕ
• Syllabification: u‧ni‧żyć

uniżyć pf (imperfective uniżać)

1. (transitive, dated) to lower, to abase, to humble

   Synonym: upokorzyć

2. (transitive, obsolete) to lower (to cause to be at a lower position)

   Synonyms: obniżyć, zniżyć

3. (reflexive with się, dated) to lower oneself, to abase oneself, to humble oneself

   Synonym: upokorzyć się

4. (reflexive with się, obsolete) to become lower

   Synonym: zniżyć się

• uniżyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uniżyć in Polish dictionaries at PWN
• uniżyć się in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “uniżyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “uniżyć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksandra Wieczorek (20.11.2018) “UNIŻYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “uniżyć”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “uniżyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “uniżyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 311

Inherited from Old Polish uniżyć. Compare Russian унижа́ть (unižátʹ).

• IPA^(key): /uˈɲiʐɪt͡ɕ/
• Rhymes: -iʐɪt͡ɕ
• Syllabification: u‧ni‧żyć

uniżyć pf (imperfective uniżać)

1. (transitive) to lower, to abase, to humble
2. (transitive) to lower (to cause to be at a lower position)

• uniżyć in silling.org