From urbicus (“urban”) + -ārius.
urbicārius (feminine urbicāria, neuter urbicārium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | urbicārius | urbicāria | urbicārium | urbicāriī | urbicāriae | urbicāria | |
Genitive | urbicāriī | urbicāriae | urbicāriī | urbicāriōrum | urbicāriārum | urbicāriōrum | |
Dative | urbicāriō | urbicāriō | urbicāriīs | ||||
Accusative | urbicārium | urbicāriam | urbicārium | urbicāriōs | urbicāriās | urbicāria | |
Ablative | urbicāriō | urbicāriā | urbicāriō | urbicāriīs | |||
Vocative | urbicārie | urbicāria | urbicārium | urbicāriī | urbicāriae | urbicāria |