urtar

Hello, you have come here looking for the meaning of the word urtar. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word urtar, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say urtar in singular and plural. Everything you need to know about the word urtar you have here. The definition of the word urtar will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofurtar, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Urtar

Catalan

Pronunciation

Verb

urtar (first-person singular present urto, first-person singular preterite urtí, past participle urtat)

  1. Alternative form of aürtar

Conjugation

    Conjugation of urtar (first conjugation)
infinitive urtar
gerund urtant
past participle masculine feminine
singular urtat urtada
plural urtats urtades
person singular plural
first second third first second third
indicative jo tu ell/ella
vostè 		nosaltres
nós 		vosaltres
vós 		ells/elles
vostès
present urto urtes urta urtem urteu urten
imperfect urtava urtaves urtava urtàvem urtàveu urtaven
future urtaré urtaràs urtarà urtarem urtareu urtaran
preterite urtí urtares urtà urtàrem urtàreu urtaren
conditional urtaria urtaries urtaria urtaríem urtaríeu urtarien
subjunctive jo tu ell/ella
vostè 		nosaltres
nós 		vosaltres
vós 		ells/elles
vostès
present urti urtis urti urtem urteu urtin
imperfect urtés urtessis urtés urtéssim urtéssiu urtessin
imperative — tu vostè nosaltres vosaltres
vós 		vostès
affirmative — urta urti urtem urteu urtin
negative (no) — no urtis no urti no urtem no urteu no urtin

Venetan

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

urtar

  1. (transitive) to push, shove
  2. (transitive) to bump or crash into

Conjugation

  • Venetan conjugation varies from one region to another. Hence, the following conjugation should be considered as typical, not as exhaustive.
Conjugation of urtar (first conjugation)
infinitive urtar
auxiliary verb aver gerund urtando
past participle urtà
person singular plural
first second third first second third
indicative mi ti eło / eła noialtri / noialtre voialtri / voialtre łuri / łore
present urto (te) urti (el/ła) urta urtémo, urtòn urté (i/łe) urta
imperfect urtava (te) urtavi (el/ła) urtava urtàvimo urtavi (i/łe) urtava
future urtarò (te) urtarè (el/ła) urtarà urtarémo urtarè (i/łe) urtarà
conditional mi ti eło / eła noialtri / noialtre voialtri / voialtre łuri / łore
present urtarìa (te) urtarisi (el/ła) urtarìa urtarìsimo urtarisi (i/łe) urtarìa
subjunctive che mi che ti che eło / eła che noialtri / noialtre che voialtri / voialtre che łuri / łore
present urte, urta (te) urti (el/ła) urte, (el/ła) urta urtémo, urtone urté (i/łe) urte, (i/łe) urta
imperfect urtase (te) urtasi (el/ła) urtase urtàsimo urtasi (i/łe) urtase
imperative — ti eło / eła noialtri / noialtre voialtri / voialtre łuri / łore
— (te) urta (el/ła) urta, (el/ła) urte urtémo urté (i/łe) urta, (i/łe) urte
Wikious
Boobota
Sagapedia