From urte (“year”) + aro (“time”).
urtaro inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | urtaro | urtaroa | urtaroak |
ergative | urtarok | urtaroak | urtaroek |
dative | urtarori | urtaroari | urtaroei |
genitive | urtaroren | urtaroaren | urtaroen |
comitative | urtarorekin | urtaroarekin | urtaroekin |
causative | urtarorengatik | urtaroarengatik | urtaroengatik |
benefactive | urtarorentzat | urtaroarentzat | urtaroentzat |
instrumental | urtaroz | urtaroaz | urtaroez |
inessive | urtarotan | urtaroan | urtaroetan |
locative | urtarotako | urtaroko | urtaroetako |
allative | urtarotara | urtarora | urtaroetara |
terminative | urtarotaraino | urtaroraino | urtaroetaraino |
directive | urtarotarantz | urtarorantz | urtaroetarantz |
destinative | urtarotarako | urtarorako | urtaroetarako |
ablative | urtarotatik | urtarotik | urtaroetatik |
partitive | urtarorik | — | — |
prolative | urtarotzat | — | — |