utarma (present utarmar, preterite utarmade, supine utarmat, imperative utarma)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | utarma | utarmas | ||
supine | utarmat | utarmats | ||
imperative | utarma | — | ||
imper. plural1 | utarmen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | utarmar | utarmade | utarmas | utarmades |
ind. plural1 | utarma | utarmade | utarmas | utarmades |
subjunctive2 | utarme | utarmade | utarmes | utarmades |
present participle | utarmande | |||
past participle | utarmad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.