uurre

Hello, you have come here looking for the meaning of the word uurre. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word uurre, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say uurre in singular and plural. Everything you need to know about the word uurre you have here. The definition of the word uurre will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofuurre, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *uurdëk. Equivalent to uurtaa (“to groove, furrow”) +‎ -e.

Pronunciation

Noun

uurre

  1. furrow, line (deep wrinkle, such as in the skin of the face, especially on someone's forehead)
    Väsyneenä hänen otsalleen ilmestyi syvä uurre.
    When she was tired, a deep furrow appeared on her forehead.
  2. rut (track worn in the ground, as from the passage of many wheels along a road)
  3. (geology) groove, striation (scratch or gouge cut into bedrock by glacial abrasion)

Declension

Inflection of uurre (Kotus type 48*K/hame, rt-rr gradation)
nominative uurre uurteet
genitive uurteen uurteiden
uurteitten
partitive uurretta uurteita
illative uurteeseen uurteisiin
uurteihin
singular plural
nominative uurre uurteet
accusative nom. uurre uurteet
gen. uurteen
genitive uurteen uurteiden
uurteitten
partitive uurretta uurteita
inessive uurteessa uurteissa
elative uurteesta uurteista
illative uurteeseen uurteisiin
uurteihin
adessive uurteella uurteilla
ablative uurteelta uurteilta
allative uurteelle uurteille
essive uurteena uurteina
translative uurteeksi uurteiksi
abessive uurteetta uurteitta
instructive — uurtein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of uurre (Kotus type 48*K/hame, rt-rr gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative uurteeni uurteeni
accusative nom. uurteeni uurteeni
gen. uurteeni
genitive uurteeni uurteideni
uurteitteni
partitive uurrettani uurteitani
inessive uurteessani uurteissani
elative uurteestani uurteistani
illative uurteeseeni uurteisiini
uurteihini
adessive uurteellani uurteillani
ablative uurteeltani uurteiltani
allative uurteelleni uurteilleni
essive uurteenani uurteinani
translative uurteekseni uurteikseni
abessive uurteettani uurteittani
instructive — —
comitative — uurteineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative uurteesi uurteesi
accusative nom. uurteesi uurteesi
gen. uurteesi
genitive uurteesi uurteidesi
uurteittesi
partitive uurrettasi uurteitasi
inessive uurteessasi uurteissasi
elative uurteestasi uurteistasi
illative uurteeseesi uurteisiisi
uurteihisi
adessive uurteellasi uurteillasi
ablative uurteeltasi uurteiltasi
allative uurteellesi uurteillesi
essive uurteenasi uurteinasi
translative uurteeksesi uurteiksesi
abessive uurteettasi uurteittasi
instructive — —
comitative — uurteinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative uurteemme uurteemme
accusative nom. uurteemme uurteemme
gen. uurteemme
genitive uurteemme uurteidemme
uurteittemme
partitive uurrettamme uurteitamme
inessive uurteessamme uurteissamme
elative uurteestamme uurteistamme
illative uurteeseemme uurteisiimme
uurteihimme
adessive uurteellamme uurteillamme
ablative uurteeltamme uurteiltamme
allative uurteellemme uurteillemme
essive uurteenamme uurteinamme
translative uurteeksemme uurteiksemme
abessive uurteettamme uurteittamme
instructive — —
comitative — uurteinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative uurteenne uurteenne
accusative nom. uurteenne uurteenne
gen. uurteenne
genitive uurteenne uurteidenne
uurteittenne
partitive uurrettanne uurteitanne
inessive uurteessanne uurteissanne
elative uurteestanne uurteistanne
illative uurteeseenne uurteisiinne
uurteihinne
adessive uurteellanne uurteillanne
ablative uurteeltanne uurteiltanne
allative uurteellenne uurteillenne
essive uurteenanne uurteinanne
translative uurteeksenne uurteiksenne
abessive uurteettanne uurteittanne
instructive — —
comitative — uurteinenne
third-person possessor
singular plural
nominative uurteensa uurteensa
accusative nom. uurteensa uurteensa
gen. uurteensa
genitive uurteensa uurteidensa
uurteittensa
partitive uurrettaan
uurrettansa 		uurteitaan
uurteitansa
inessive uurteessaan
uurteessansa 		uurteissaan
uurteissansa
elative uurteestaan
uurteestansa 		uurteistaan
uurteistansa
illative uurteeseensa uurteisiinsa
uurteihinsa
adessive uurteellaan
uurteellansa 		uurteillaan
uurteillansa
ablative uurteeltaan
uurteeltansa 		uurteiltaan
uurteiltansa
allative uurteelleen
uurteellensa 		uurteilleen
uurteillensa
essive uurteenaan
uurteenansa 		uurteinaan
uurteinansa
translative uurteekseen
uurteeksensa 		uurteikseen
uurteiksensa
abessive uurteettaan
uurteettansa 		uurteittaan
uurteittansa
instructive — —
comitative — uurteineen
uurteinensa

Synonyms

Derived terms

compounds

Further reading

Ingrian

Etymology

From Proto-Finnic *uurdëk. Cognates include Finnish uurre and Estonian uure.

Pronunciation

Noun

uurre

  1. groove

Declension

Declension of uurre (type 6/lähe, no gradation)
singular plural
nominative uurre uurreet
genitive uurreen uurrein
partitive uurretta uurreita
illative uurreesse uurreisse
inessive uurrees uurreis
elative uurreest uurreist
allative uurreelle uurreille
adessive uurreel uurreil
ablative uurreelt uurreilt
translative uurreeks uurreiks
essive uurreenna, uurreen uurreinna, uurrein
exessive1) uurreent uurreint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 627
Wikious
Boobota
Sagapedia