Inherited from Old French ville, from Latin villa.
vèlle f (plural vèlles)
vèlle
non-finite forms | infinitive | gerund | present participle | past participle | adjective | adverb |
---|---|---|---|---|---|---|
(tö) vèlle | 't vèlle n | vèllendj | höbbe gevèl | gevèldje, gevèldjer, gevèldjes | gevèldj, gevèldjelik | |
number & tense | verb-second order | verb-first order | ||||
present | past | subjunctive | present | past | subjunctive | |
first person singular | vèl | vèldje | vèlle | vèl | vèldje-n | vèlle-n |
second person singular | vèls | vèldjes | vèlle | vèls | vèldjes | vèller |
third person singular | vèltj | vèldje | vèlle | vèltj'r | vèldje | vèller |
first person plural | vèlle | vèldje | vèlle | vèltj | vèldje | vèlle |
second person plural | vèltj | vèldje | vèlle | vèltj | vèldje | vèlletj |
third person plural | vèlle | vèldje | vèlle | vèlle | vèldje | vèller |
other forms | noun | imperative singular impolite | imperative singular polite | imperative dual | imperative plural | inclusive |
't gevèl n | vèl! | vèltj! | vèltj, vèlletj! | vèltj! | vèllem |