From vél (“machine, mechanical”) + menni (“human, person”).
vélmenni n (genitive singular vélmennis, nominative plural vélmenni)
Declension of vélmenni | ||||
---|---|---|---|---|
n-s | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | vélmenni | vélmennið | vélmenni | vélmennin |
accusative | vélmenni | vélmennið | vélmenni | vélmennin |
dative | vélmenni | vélmenninu | vélmennum | vélmennunum |
genitive | vélmennis | vélmennisins | vélmenna | vélmennanna |