Probably derived from the now dialectal adjective vana (“straight”), which is from the noun. Has a relationship similar to *tana (“straight”) (tanassa) ~ tanakka (“stocky, sturdy, strong”). Variants include vanea, vanakka, vankea. Compare tankka for standard tanakka. Related to Karelian vankka.
vankka (comparative vankempi, superlative vankin)
Inflection of vankka (Kotus type 9*A/kala, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | vankka | vankat | |
genitive | vankan | vankkojen | |
partitive | vankkaa | vankkoja | |
illative | vankkaan | vankkoihin | |
singular | plural | ||
nominative | vankka | vankat | |
accusative | nom. | vankka | vankat |
gen. | vankan | ||
genitive | vankan | vankkojen vankkain rare | |
partitive | vankkaa | vankkoja | |
inessive | vankassa | vankoissa | |
elative | vankasta | vankoista | |
illative | vankkaan | vankkoihin | |
adessive | vankalla | vankoilla | |
ablative | vankalta | vankoilta | |
allative | vankalle | vankoille | |
essive | vankkana | vankkoina | |
translative | vankaksi | vankoiksi | |
abessive | vankatta | vankoitta | |
instructive | — | vankoin | |
comitative | — | vankkoine |