varða
Hello, you have come here looking for the meaning of the word varða. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word varða, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say varða in singular and plural. Everything you need to know about the word varða you have here. The definition of the word varða will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofvarða, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Varða.
Icelandic
Pronunciation
Etymology 1
From Old Norse varða, from Proto-Germanic *warþō, an extension of a stem-verb *warōną (“be on guard”). See also Old High German warta (“watch”), Old Saxon warda, Middle Dutch warde.
Noun
varða f (genitive singular vörðu, nominative plural vörður)
Declension
Etymology 2
Verb
varða (weak verb, third-person singular past indicative varðaði, supine varðað)
- to affect, to concern, to regard
- Synonym: snerta
- Hvað varðar þig um það?
- What do you care about that?, What's it to you?
Conjugation
varða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að varða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
varðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
varðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég varða | við vörðum | present (nútíð) |
ég varði | við vörðum |
| þú varðar | þið varðið | þú varðir | þið varðið | ||
| hann, hún, það varðar | þeir, þær, þau varða | hann, hún, það varði | þeir, þær, þau varði | ||
| past (þátíð) |
ég varðaði | við vörðuðum | past (þátíð) |
ég varðaði | við vörðuðum |
| þú varðaðir | þið vörðuðuð | þú varðaðir | þið vörðuðuð | ||
| hann, hún, það varðaði | þeir, þær, þau vörðuðu | hann, hún, það varðaði | þeir, þær, þau vörðuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
varða (þú) | varðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| varðaðu | varðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
varðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
varðaður | vörðuð | varðað | varðaðir | varðaðar | vörðuð | |
| accusative (þolfall) |
varðaðan | varðaða | varðað | varðaða | varðaðar | vörðuð | |
| dative (þágufall) |
vörðuðum | varðaðri | vörðuðu | vörðuðum | vörðuðum | vörðuðum | |
| genitive (eignarfall) |
varðaðs | varðaðrar | varðaðs | varðaðra | varðaðra | varðaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
varðaði | varðaða | varðaða | vörðuðu | vörðuðu | vörðuðu | |
| accusative (þolfall) |
varðaða | vörðuðu | varðaða | vörðuðu | vörðuðu | vörðuðu | |
| dative (þágufall) |
varðaða | vörðuðu | varðaða | vörðuðu | vörðuðu | vörðuðu | |
| genitive (eignarfall) |
varðaða | vörðuðu | varðaða | vörðuðu | vörðuðu | vörðuðu | |
Derived terms
Derived terms
Related terms
Etymology 3
Noun
varða
Old Norse
Verb
varða