varrukas (genitive varruka, partitive varrukat)
Declension of varrukas (ÕS type 2/õpik, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | varrukas | varrukad | |
accusative | nom. | ||
gen. | varruka | ||
genitive | varrukate | ||
partitive | varrukat | varrukaid | |
illative | varrukasse | varrukatesse varrukaisse | |
inessive | varrukas | varrukates varrukais | |
elative | varrukast | varrukatest varrukaist | |
allative | varrukale | varrukatele varrukaile | |
adessive | varrukal | varrukatel varrukail | |
ablative | varrukalt | varrukatelt varrukailt | |
translative | varrukaks | varrukateks varrukaiks | |
terminative | varrukani | varrukateni | |
essive | varrukana | varrukatena | |
abessive | varrukata | varrukateta | |
comitative | varrukaga | varrukatega |